Word jij soms overrompeld of overweldigd door emoties? Heb je dan het gevoel dat je het niet meer aankan en dat het allemaal te veel is? Wat er dan wellicht gebeurt, is dat je je identificeert met die emotie. Je wordt bijvb. verdrietig en je denkt: ik ben zo’n zielig persoon. Toch houdt je gevoel van verdriet, dat niet in zich. Jij hebt die connectie tijdens je kindertijd en/of jeugd gemaakt en nu hou je daar nog steeds aan vast. Het is dan interessant om te gaan kijken vanwaar die connectie komt. Van wie kreeg jij de boodschap als je verdrietig was dat je zielig was? En hoe reageerde jij daar dan op? De kans is groot dat je je sterker ging voordoen dan dat je eigenlijk was. Dat je je verdriet voor de goedkeuring van de ander ging verstoppen. Om dat te kunnen doen, moest je je lichaam inzetten, je adem inhouden, spieren opspannen, misschien jezelf zelfs letterlijk wat opblazen of juist kleiner maken. Wat er toen gebeurde is dat die emotie zich ging vastzetten in je spierspanning en je lichaamshouding. Als die emotie nu geraakt wordt, reageert je lichaam op automatische piloot met hetzelfde mechanisme dat je vroeger voor de pijnlijke reactie beschermde. Het voelt alsof die emotie je hele zijn en lichaam overneemt en dat doet ze ook letterlijk. Omdat ze daar vast zit. Ze heeft geen ruimte gekregen om te mogen stromen, om er te mogen zijn. Als we leren onze emoties toe te laten en ons lichaam te bevrijden van de spanning die nodig was om ze te onderdrukken, kunnen we de emotie loskoppelen van de gedachten die er aan vasthangen en kunnen we onszelf vrij maken. Het overweldigende aspect ligt immers daarin dat het enorm veel energie kost om onze emoties te onderdrukken en dat we dat op een bepaald moment niet meer kunnen volhouden. Als de emotie dan naar buiten komt, voelt het alsof we de controle kwijt zijn en dat we het niet aankunnen. Dit is soms ook het geval bij kwaadheid, we kroppen de emotie op tot ze zo groot wordt dat we ze niet meer kunnen containen en dan ontploffen we op buitensporige wijze. Ons lichaam heeft echter een enorm potentieel in zich om zelfregulerend te zijn. Wat we in BodyMind Therapie doen is leren om aandacht en begrip voor onze emoties op te brengen, de spierspanning en de negatieve gedachten die er aan vasthangen los te maken en de emotie door ons te laten stromen. Eens we de emotie naar buiten hebben kunnen brengen, zijn we er van bevrijd en voelen we verlichting en opluchting. Denk maar aan kleine kinderen die hevige emoties kunnen uiten en daarna weer helemaal blij of rustig zijn. Zij breien geen verhaal aan hun emotie. Ze voelen ze, geven er uiting aan, de emotie verdwijnt en ze voelen zich beter. Wij houden vaak vast aan de emotie of liever gezegd aan het verhaal en de pijn die voor ons bij die emotie horen. Een eerste tip om hier beter mee om te gaan, is dan ook om de emotie niet te proberen onderdrukken maar te aanvaarden. Ik mag verdrietig zijn, ik mag boos zijn, .. en dat helemaal te voelen. Er in of naartoe ademenen is daarbij een groot hulpmiddel, dus niet je adem inhouden en je proberen sterk houden maar erin ontspannen en ze zuurstof geven. Niet altijd makkelijk als je dat niet geleerd hebt maar je kan het wel leren. Bij BodyMind Therapie reik ik jou daarvoor nog veel meer hulpmiddelen aan zodat we kunnen en mogen voelen wat we voelen maar dat we ons niet met dat gevoel moeten identificeren. Een emotie is een emotie en wij zijn zoveel meer dan dat!